پدربزرگم سواد ندارد!
اما انسان شریفی است.
احترام می‌گذارد، حتی به کوچکتر از خودش!..
مهربان است، با فرزندانش، نوه‌هایش، همسرش، خواهرانش و با همه!..
حرف من این است: بعضی‌ها سواد آنچنانی ندارند، اما انسان شریف و بزرگواری هستند.
معرفت و انسانیت، ربطی به میزان تحصیلات ندارد!
بعضی‌ها چند کلاس هم سواد ندارند، اما می‌فهمند که احترام چیست، نان حلال چیست، منش چیست، انسانیت چیست!
که اگر این‌ها به میزان سواد بستگی داشت، بیشتر از نصفِ دنیا انسان‌های شریفی بودند!
شاید درس خواندن و یا نخواندمان دستِ خودمان نباشد!
اما عزت و احترام و همینطور ادب و متانتمان، دستِ خودمان است!
بیاید، مقیاسِ شناخت افراد را با میزان سواد آنان، وزن نکنیم..